Afgelopen dinsdag 12 januari werden de eerste exemplaren van On AIR gepresenteerd, de jaarlijkse publicatie van het Artist on Residence Programma van de Hoge School van Amsterdam.
De publicatie bevat een reeks interviews met alle Artists in Residence die in deze periode aan de Hoge School Werkzaam waren.
Saskia Monshouwer interviewde Helmut Dick en Henk Schut.
In de maanden dat ik bezig was met de voorbereidingen van de VOG-Werkmantentoonstelling VRIJHEID VAN GEEST werd bevestigd wat ik eigenlijk al wist: Hendrik Nicolaas Werkman is een iconische figuur en wordt in de wereld van de grafische kunsten ten zeerste bewonderd. Typografen, drukkers, beeldend kunstenaars en taalkunstenaars maken regelmatig van zijn atypische, eenvoudige werkmethoden gebruik. Zijn humor wordt bezongen, zijn kleurgebruik en vakmanschap geroemd. Werkman is een kunstenaar, een heer en humanist. En dat alles en meer komt in de tentoonstelling naar voren. Overigens zijn er, waarschijnlijk juist vanwege de idolatrie die iconen vaak ten deel valt, ook kunstenaars die helemaal niets van zijn werk moeten hebben en scheel van de dansende lettertjes zien, daar is niets aan te doen.
In de maanden dat ik als curator werkzaam was en me bezighield met de voorbereidingen van de Werkmantentoonstelling VRIJHEID VAN GEEST werd bevestigd wat ik eigenlijk al wist: Hendrik Nicolaas Werkman is een iconische figuur en wordt in de wereld van de grafische kunsten ten zeerste bewonderd. Typografen, drukkers, beeldend kunstenaars en taalkunstenaars maken regelmatig van zijn atypische, eenvoudige werkmethoden gebruik. Zijn humor wordt bezongen, zijn kleurgebruik en vakmanschap geroemd. Werkman is een kunstenaar, een heer en humanist. En dat alles en meer komt in de tentoonstelling naar voren. Overigens zijn er, waarschijnlijk juist vanwege de idolatrie die iconen vaak ten deel valt, ook kunstenaars die helemaal niets van zijn werk moeten hebben en scheel van de dansende lettertjes zien, daar is niets aan te doen.
Johan Rijpma legt uit hoe de film ‘Division’ is ontstaan. Het duurde twee jaar om de film te maken, en het is spannend om te bedenken dat al die tijd is gaan zitten in een filmpje dat een minuut en vijftien seconden duurt. Sema Bekirovic werk met natuurlijke processen die zij real time volgt. Ze schept een aantal omstandigheden, maar omdat er sprake is van een ontwikkeling ‘maakt’ het werk zichzelf. Uit het vergelijk van de manier waarop tijd in het werk van beide kunstenaars een rol speelt, blijkt dat kunstwerken de alledaagse beleving van tijd naar hun hand zetten en beïnvloeden.
De Save the Loom – socratische gesprekken zijn bedoeld om samen met kunstenaars onderleiding van de filosoof Arthur D’Ansembourg te praten over de fysieke aspecten van creatieve processen. De kunstenaars die deelnemen maken van verschillende media gebruik. We vragen hen om een gastspreker uit te nodigen, wat een ander kunstenaar maar ook een expert kan zijn. In dit item vind je de gespreksverslagen.
Lezing bij Relational Voodoo van Semâ Beikirovic zaterdag 27 juni 2015 Het werk van Semâ Beikirovic heeft me er weer op gewezen hoe bijzonder de waarneming is. Maar ook hoe bijzonder de relatie is tussen de waarneming en de instrumenten »
Dat de schilderkunst zo’n uitermate flexibel en subtiel medium is, was het eerste wat me te binnen schoot toen ik het werk van Janice McNab op haar atelier bekeek. Natuurlijk had ik ter voorbereiding ook de afbeeldingen van haar werk op de website gezien, maar de schilderijen aan de muur waren ingrijpend anders. Wat op internet op fotorealisme leek – de schilderkunst als een spel met de fotografie die een uitsnede van de werkelijkheid registreert – bleek op het atelier een stevige op klassieke fundamenten gebaseerde schilderkunst te zijn. Dat was een verassing. Deze overtuigende, directe, aanwezige en zo nu en dan ontroerende schilderkunst.
Hoeveel van de omgeving waarin je woont en opgroeit komt uiteindelijk in een kunstwerk terecht dat je waarschijnlijk pas veel later maakt? Welke elementen kies je? Wat komt wellicht zonder bewuste gedachtegang in je werk tot uiting? Wat voeg je eventueel veel later toe? Het zijn wezenlijke vragen in de beeldende kunst, hoewel het niet altijd even duidelijk is of je ook een antwoord krijgt. Karel van het Reve stond er om bekend dat hij het nut van alle biografische gegevens bestreed. En wat Van het Reve met het pseudo-freudiaanse had, zou ook wel een voor het hedendaagse culturele perspectief kunnen gelden. Tegenwoordig is iedereen gericht op de culturele identiteit, maar is je culturele achtergrond in de beeldende kunst werkelijk zaligmakend?
Deze vragen gaan als een kritische aantekening vooraf aan het interview met Remy Jungerman. Zijn werk wordt meestal vanzelfsprekend in het kader van vragen over de Surinaamse en Nederlandse culturele identiteit geplaatst. Dit interview, dat min of meer toevallig samenvalt met de presentatie van een grote installatie ‘Crossing Water’ in het Gemeente Museum in Den Haag (opening op 11 april) probeert die veronderstellingen te nuanceren.
Van conditional design tot beeldcultuur: Een introductie bij het werk van Johan Rijpma. Gemaakt voor de alumnidag 2014 van de Radboud Universiteit in Nijmegen
Lezing tijdens minisymposium bij Galerie Ellen de Bruijne Project in Amsterdam. Ter gelegenheid van de tentoonstelling Saccadic Sightings: Einstein & Bohr van Rune Peitersen.
